Gorch Fock
Cili Cohrs
Irnsthaftig Spill

Personen

[85] Minschen.

    • Cili Cohrs, Seefischerwitfroo (25 Johr)

    • Harm Saß, Seefischer, ehr Swoger (28 Johr.)

    • Paulus Külper, Vogt van de Seefischerkaß (70 J.)

    • Eggert Wulf, Burknecht (60 Johr.)

    • Franz Hubert, Seefischer (35 Johr.)

1. Auftritt

1. Uptritt.

Cili alleen.

CILI
sitt innen Löhnstohl, kiekt no de halfopen Slopkommerdör un singt.
So – so – so –
mien Heiner slöpt int Stroh –
ne, wi wöt dat anners moken,
Heiner schall inne Eitag slopen!
So – so – so –
mien Heiner slöpt int Stroh.

Se mokt de Dör to, nimmt een Book ut dat Schapp un lest.

2. Auftritt

2. Uptritt.

Cili un Eggert.

EGGERT
in een Hand een lütt Schipp un hülten Tüffeln, mit de anner hullt he een Bütel Greunkohl achter sik.
Ik hebb achter de Ruten stohn un di singen hürt, Cili. Slöpt de lütte Speisemeister nu?
CILI.

Jo, dat is glückt, Eggert! Nu snack ok man giern [86] hart. Wenn he ierst mol hinüber is, denn kannst em wegdrägen, un he ward dor nix van wies. Wat hest du denn noch uppen Harten? Nobend ward oberhaupt seggt, wenn 'n bi Lüd kummt.

EGGERT.

Nobend ok, Cili! Uppen Harten hebb ik eegentlich wieter nix as mien Hemd un mien Buscherump. Ik pett mi bloß mol inne Schummeree langs den Diek. Du, ik hebb den lütten Mann hier een poor seute Möhlenappeln mitbröcht un düt lütte Schipp, jo! He holt de Appeln ut de Tasch; dorbi fallt em de Bütel weg. O, – Junge!

CILI.
Wat wür dat denn? Zauberst du ok, Eggert? Greunkohl? Keen schall den denn hebben?
EGGERT.
Dor wieter hin een.
CILI
lacht.
Ober ne wedder vergeten as güstern den Korf Kantüffeln, hürst Eggert? Keen schull de hebben?
EGGERT.
De jüm kreegen hett, Cili.
CILI.
Ik? Denn schaß gliek Gild hebben. Veel köst se?
[87]
EGGERT.
Is all god so, mien Diern.
CILI.
Fot an, Eggert!
EGGERT.
Lot doch man, Diern!
CILI.
Eggert, du vertürnst mi. Hier! Ik will nix schinkt hebben.
EGGERT.

Nu lot doch, Cili, un ward doch ne gliek dull. As dien Jannis noch leben dä, hebb ik so mannichen Fisch van em kreegen un allens. Wees doch ne so eegen!

CILI.

Dor bün ik ober eegen in, Eggert. Mi geiht dat noch ne lütt, un wennt mol leeg wardn schull, denn hebb ik mien gesunnen Arms annen Lief un kann arbein.

EGGERT.

Wat förn Himphamp dor nu üm, Cili! Steek dien Jungen de poor Schillen innen Sporputt, wenn ans ne slopen kannst, un bekiek den Lustkutter leber mol.

CILI.

Fein is he, Eggert! Dor hest du eulich wat van[88] kreegen! Wat schall de lütte Hein-Koptein morgen froh kieken!

EGGERT.

God, wat dien Mudder ne innen Dingen is! Denn güng uns dat slecht, gläuf ik, Cili Cohrs: innen Oben mit dat Kruck, schull se woll seggen, dat dat Kind keen Gelüsten not Woter kriegt.

CILI
lacht.

Dat sä se gewiß. Un dorbi, wat schull in den lütten Heiner Saß woll anners insitten as een Fischermann! Junge, wat fein, Eggert! Schullen dinken, so moi kunn dat bloß een Fohrensmann moken.

EGGERT.

Jä, Cili, dor sitt woll mien Verlangen no dat grote Woter mit in. Ik hebb jümmer no See hin wullt, kunn ober jümmer ne de Bebernis ut de Büx los wardn. Un nu bün ik to old worden. Se seggt, ik schöl jüm ober Burd. Bloß een Reis will ik mol mit, will de See un de Schullengrieperee bloß mol sehn, neem de ganze Diek van leewt. Ober se wöt dor all ne anto an den Burknecht. Bloß Harm –

CILI
uppen Stutz.
Harm Saß?
EGGERT.

Jo, Cili, dien Swoger will mi mithebben. He wullt all to Vörjohr inne Schullentied, ober to harr [89] he den Kutter jo noch mit Jannis tohoop, un Jannis de wull dor nix van weeten. Griep du man Hosens up de Wisch, säh he un lach up sien geruhige Ort. Ik gläuf ober, Cili, he hett Harm bloß ne den Gefallen dohn wullt. Dat leet meist, as wenn de beiden Brüer sik uptletzt ne mihr so scheun verdrägen kunnen. Ober wi wöt dor nu ne wieter ober snacken.

CILI.
Vertill man wieter, Eggert.
EGGERT.

Kiek, Cili, nu is dien gode Jannis ober Burd kommen un verdrunken, un de Kutter, de hürt nu di un Harm alleen to. Wenn du dor nu nix gegen hest, Cili, kiek, mütt Harm denn ne sien Wurt wohr moken un mi mit no See nehmen?

CILI.

De un no See? De de ganzen Dog dun is un effenweg anne Spriet geiht? De, de sik üm sien Fohrtüch ne mihr kümmert? Eggert, dat gläufst du doch woll sülben ne, wat?

EGGERT.

Doch, dat gläuf ik, un ik gläuf ok, dat ik Harm beter kinn as ji alltohoopen. He besinnt sik bloß noch, Cili.

[90]
CILI.
Besinnen? Besupen deit he sik!
EGGERT.

Is woll to hart för em wesen, den Bruer un den Jungen ober Burd speulen un verdrinken to sehn un denn noch dree Dog alleen in den sworen Störm to drieben. Se seggt, sien Hoor is gries worden, Cili. Kann wesen, dat he nu de Gedanken dol speulen mütt, dat he ans keen Rauh hett. Ober paß up, dat durt ne lang, denn kriegt Harm Saß wedder Bobenhand un geiht wedder no See. Ik meen meist, dor reugt sik all wat bi em: ik hebb hier all obends innen Binnendiek een Kirl stohn sehn, de jüst so utsehen dä as Harm.

CILI.
Hier bi mi?
EGGERT.

Jo, Diern, hier blangen dien Hus steiht he as een Schatten twüschen de Wicheln un kiekt den ganzen Obend no dien Finster rup. Harm is dat, ik weet dat wiß, ik kinn em as uns Perd uppen Hoff. Ik gläuf, he steiht dor nu ok, Cili, steiht dor nerden un kiekt no boben. Dat is Moonschien buten, schall ik di em mol wiesen? Langt no de Vörhingen.

CILI.
Ne, ne, lot, Eggert, lot no!
[91]
EGGERT.
Worüm?
CILI.

Dor hett noch keen Hand an reugt, sörr Jannis bleben is. Mien Finstern sünd verhangt un bliewt verhangt.

EGGERT.

Dor steiht dien ole Brögam, Cili Cohrs. Hest em ganz vergeten? Ji sünd so mannichmol up Musik obern Sool danzt, ihr Jannis di freet hett, Cili!

CILI.

Swieg still, Eggert, swieg still van den Mann, de dor bi Nacht un Dook innen Binnendiek steiht. De een god Geweeten hett, de kummt dogs inne Dör. He hett sik noch ne bi mi sehn loten, sörr he alleen mit den Kutter upkommen is; he is van Burd loopen as een seekranken Butenlanner un hett sik um nix mihr quält. Ik weet ne, wat ik van em dinken schall.

EGGERT.

Ik weet dat, Cili, ober ik mütt verloopen, hebb uppen Säberurt noch wat to beschicken. Gunnacht, Cili, vergitt ne, dat Harm dor buten steiht, as wenn he up een Wurt van di teuben deit.

CILI.
Wenn he sien Weg ne beter weet, denn kann he dor lang stohn.
[92]
EGGERT.
Du müßt dat weeten.
CILI.
Stopp, den Kohl!
EGGERT.
Behol doch man, Cili.
CILI.
Ne, Eggert den nimmst du mit, un wenn du keen anner Stä weeß, denn sett em bi Ol-Angk uppe Deel.
EGGERT.
Di kannen ok keen Gefallen dohn.
CILI.

Doch, Eggert, ik mag bloß nix schinkt hebben. Ober klopp mol bi Paulus ant Finster: wenn he Tied harr, schull he mol langs kieken.

EGGERT.
Dat will ik dohn, Cili. Un wenn ik Harm drop?
CILI.
Gunnacht, Eggert.
EGGERT.
Ik meent ok so, Cili Cohrs. Af.
CILI
kiekt no dat Finster, reugt sik ober ne.

3. Auftritt

[93] 3. Uptritt.

Cili un Hubert.

HUBERT
up Kattenort.
Nobend, Cili. Is dien Mudder ne hier?
CILI.

Mudder? Ne, dat sühst du jo, Hubert. De wohnt uppen annern Inn van Diek un Wilt, wat söchst du de denn bi mi?

HUBERT.

Ik meen, ik harr ehr hier ringohn sehn, Cili. Ik hebb wat mit ehr to snacken, Cili, weeß du, wegen mien ole Mudder, de ne god toweg is. Dien Mudder weet allerhand för Sük un Krankheit.

CILI.
Jo, de hett all veel Lüd holpen.
HUBERT
neuger.

Se hett dat so innen Puckel, Cili, dat se morgens ne upstohn mag. Van hier bit hier geiht dat, seggt se He wiest dat up Cili ehrn Puckel. hier is dat ne so slimm, hier ok ne, ober hier.

CILI.
Jo jo, Hubert, dat vertill Mudder man, hürst.Lest wieter.
[94]
HUBERT.

In ehr Heimat hett se dor nix van af weeten, Cili, dat hett se ierst hier boben an de Woterkant kreegen. De Luft is hier to ruch, Cili, seggt se.

CILI.
Mudder will dor woll Komillentee för hebben, Hubert. Goh man getrost no ehr hin, hürst.
HUBERT.
Wat is dat still bi di, Cili.
CILI
lest.
Wullt du mi Sillschupp dohn, Hubert?
HUBERT.
Wat giern, Cili! Ik snack so giern beten mit di, wennt di recht is.
CILI
steiht up, wiß.
Ne, Hubert, mi is dat ne recht, dat hier een frümmen Mann bi mi sitt.
HUBERT.
Bün ik denn een ganzen frümmen Mann för di, Cili? Magst du mi keen god Wurt günnen?
CILI.
Hubert, bedink, dat du mit een Witfroo snackst, de ehr Mann ierst vör süß Mond up See verdrunken is.
[95]
HUBERT.

Wenn du bloß wüßt, Cili Cohrs, wat god ik dat mit di meen, un wat ik mit di feuhlen do.Will den Arm üm ehr leggen.

CILI.

Franz Hubert, nu ist nog! Ik hebb di all uppen Diek mol seggt, du schaß mi tofreden loten. Ik segg di dat noch mol. Ik will nix mit di to dohn hebben.

HUBERT.

Nu hebb di doch ne so, du scheune, junge Diern! Du brukst mi doch, Cili, brukst een Schipper för dien Fohrtüch, brukst een Vadder för dien Jungen un brukst een Mann för di sülben, du feine Froo! Steut mi ne trügg, Cili, lot mi för di no See hin!

CILI.
Du hest dien Eber!
HUBERT.
Den binn ik an, Cili, wenn ik mit dien Kutter los schall.
CILI.
Mill di bi Paulus Külper, wenn du Settschipper wardn wullt.
HUBERT.

Kann ik den olen, griesen Mann seggen, wat mi [96] drift? Dat de Leew to di dat is!? Giff mi de Hand, Cili, du kriegst keen betern Mann un Schipper.

CILI
swiggt, dinkt no.
HUBERT.
Segg jo, Cili, segg jo! Dat Schipp ligt all veel to lang inne Beesen, dat mütt Gild verdeenen.
CILI
no een lütte Tied.
Ne, Hubert, du schaß ne mit uns Fohrtüch los.
HUBERT.
Worüm ne?
CILI.
Dat geiht di nix an. Mien Ne is nog.
HUBERT.
Du lurst woll noch up dien olen Brögam, den Süper, wat?
CILI
vergrillt.
Nu goh in Goden, Hubert, oder ik wies di de Dör.
HUBERT.
Up den Spritkupp teuf man, Cili Cohrs, denn kannst verhungern.
CILI.
Ik segg di nochmol: goh!
[97]
HUBERT.
Du weckst dien Gör up, Cili Cohrs, wenn du son Larm mokst.
CILI.

Schall ik ierst ropen, du Butenlanner? Wenn du Ihr innen Lief hest, denn geihst du. Gliek kummt de ole Paulus, du, de will di woll kranzheistern.

HUBERT.
Denn ward dat Tied, dat ik mi mien Seuten hol, Cili! Geef di, Diern, geef di! Will ehr ümfoten.
CILI
stött em trügg.

Ik gläuf, du büst verrückt worden, Hubert! Fot mi ne noch mol an! Löppt in de Slopkommer un slutt de Dör achter sik to.

4. Auftritt

4. Uptritt.

Hubert alleen.

HUBERT
an de Dör.

Cili! Cili! Cili! Hür doch mol, wees doch ne beus, ik will dat ok ganz gewiß ne wedder dohn! Ik bün rasch van Natur, Cili, ober ik meen dat van Harten god. Lot mi doch mit dien Schipp no See hin, Cili, kumm doch wedder rut, man to.

5. Auftritt

5. Uptritt.

Hubert un Paulus.

[98]
PAULUS.

Hödjihöh, keen hebbt wi denn dor? Wies mol dien Bog, du Dreucheber, ut dien Achtersteven is jo ne leeg to wardn. Hubert? Wat kiekst du dor denn so swienplietsch, hen? Wullt Rotten fangen oder wullt mol sehn, wenn een junge Froo uppen Bitt klaut, hen?

HUBERT.

Ik harr wat mit Cili to snacken, to wok dat Gör up, un to is se rutloopen. Nu hebb ik bloß mol tohürt, wat dat Kind all wedder sleep. Will rut.

PAULUS
em innen Weg.

Stopp mol Rundshogen, dat is mi doch afsünnerlich, dat een mit de Ogen hürn deit. Teuf mol, bit Cili wedder kummt, jo!

HUBERT.

Ne, hebb keen Tied mihr, mütt noch non Seilmoker hin. Segg Cili man, ik wür weggohn, denn weet se all Bescheed.

PAULUS.
Bliew man noch hier, Hubert.
HUBERT.
Ne, ik ward ans ne mihr trecht. He schubst Paulus weg un löppt rut.

6. Auftritt

[99] 6. Uptritt.

Paulus alleen.

PAULUS.

Wat fallt di denn in, du Kaffesachs, mi hier to schubsen? Seh di vör, segg ik di, oder ik ward vergrillt. Cili! Cili! Kumm, ik bün dat.

7. Auftritt

7. Uptritt.

Paulus un Cili.

CILI
mokt de Dör open.
Nobend, Paulus.
PAULUS.

Wat wür dat eben förn Thioter mit Hubert, mien Diern? De mok jo bannige Been, as he mi in Sicht kreeg.

CILI
bitter.
Witfroonsleier is lang, Paulus, jedereen pett dor up.
PAULUS.

So, so, he will hier innen Düstern den goden Treuster speelen? Stopp, den Muschi Blicks will ik räukern, de schall mol wat beleben.

CILI.
Lot em man, Paulus, ik gläuf, de kurrt hier sowieso ne wedder.
[100]
PAULUS.
He kriegt sien Segen, lütt Diern. Do mi mol een Rietsticken, de Piep is mi utgohn.
CILI.
Hier, Paulus.
PAULUS.
Son verdreihten Butenlanner! Non, lütt Diern, wat gift Nees?
CILI.
Ik wull wat van di hürn. Wat ist mit den Blankneser?
PAULUS.
De Knappen hett bidreiht, is as Stürmann mitten Fischdamper los.
CILI.
Un Hans Hinnik?
PAULUS.

Hett ok keen Lust mihr, de lurt, dat he een Sleper kriegt. Ober wat ik noch seggen wull, lütt Diern: de Schoolmesters wöt Sünndag een Kunzert för di geben.

CILI.
Wat, för mi?
PAULUS.

Jo, för di, wenn di dat recht is. Dat ward feinen gelen Krom, segg ik di, den Pastur hebbt se dor ok [101] mit mank, un wenn ik ne so brummen dä, lütt Diern, denn stimm ik ok noch mit an för di.

CILI.

För mi ne! Ik willt ne hebben! Dat schall annen Diek ne heeten, dat för Cili Cohrs sammelt worden is.

PAULUS.

Es ist das Menschenherz ein trotzig Ding, dat steiht all in de Bibel. Diern, wees doch ne so troß un stulz! Se meent dat doch god mit di.

CILI.

Weet ik. Eggert meent dat ok god, wenn he mi Kohl un Kantüffeln stillswiegens up de Deel sett. Ober ik will dat ne. Mi geiht dat noch ne lütt, ik hebb noch wat to eten. Teuft man, bit ik beddeln do.

PAULUS
hart.
Denn büst du verhungert, Cili Cohrs, weeß dat?
CILI.
Ik hebb noch ne hungert, Paulus Külper!
PAULUS.
Sinnig, sinnig, Diern!
CILI.
Up den Bog will ik keen Hülp. Ik will keen Muskantengroschens un keen schinkte Kantüffeln, Paulus.
[102]
PAULUS.
Wi wöt di giern een lütten Tüchloden instillen, Cili. Lihrt sik sachs.
CILI.

Ne, Paulus, ok keen Loden! In düsse Finstern will ik keen Strümp un Buscherumpen hangen sehn, leber goh ik non Buern hin un grof un hack. Sünd ok all Lodens genog annen Diek. Un ik hebb dor ok keen Gedür to. Mütt jo ok jümmer up mien Jungen passen.

PAULUS
ärgerlich.
Denn weet ik ne, wat du wullt.
CILI.

Du weeß dat ganz god. Ik will, dat Finkwarder een Mann hett, de mien Kutter fohren kann. Finkwarder mütt dat wesen, keen Butenlanner, de ierst bi mi slopen will.

PAULUS.
Ik mark Müs van wegen Hubert.
CILI.

Wenn sik to dat Schipp keen Junggast mihr findt, denn kann Finkwarder sik man aftokeln loten, denn ist ne mihr wiert, as dat Hamborg dat mit Sand beschütt.

[103]
PAULUS.

Du snackst verwogen, Cili Cohrs. Is doch noch to marken dat du jümmer mit dien Vadder no See hin wesen büst. Wenn ik ne de Johrenden uppen Puckel harr, denn schuß mi mol mit den Kutter flimsen sehn, ik segg di, jo! Ober old un stief is een worden. No een korte Tied. Se sünd de Seefischeree all leed, goht all bin Tull un up de Dampers. Ligt vier Kutters int Fleet, neem se rutloopen sünd, – keen Minsch vergrippt sik dor wedder an. Stück Arbeit is dat. Dor ligt dien Kutter buten de Schallen – Will not Finster hin.

CILI.
Lot, Paulus. Ik weet jo, dat he dor liggen deit. Lot mien Finstern noch to.
PAULUS.

Büst du noch so no de ol Mod? Dor ligt de Kutter, een Seeschipp as man een, mit Seils un allens, un mütt dor verrotten un updreugen! Hart. Wat woll bloß mit düssen verdreihten Harm Saß los is!

CILI
gau.
Hest du nochmol mit em snackt?
PAULUS.

Hebb em eulich vört Brett hatt, Diern, dat kannk di seggen, ober mit den Bruder is nix mihr to beschicken, de is hinüber.

[104]
CILI
kiekt stief not Finster hin.
PAULUS.

De Mann is klor, Cili, dat is keen Fohrensmann mihr. Bringt dat Swien non Swienmark hin, süngen de Jungens em güstern wedder no, as he langs den Diek scheistern dä. Vergrillt. Ik harr em inne Elw smieten un afsupen mucht as son Hund, wenn ik an den Harm Saß van freuher dink.

CILI.
He hett bi di fohrn, ne, Paulus?
PAULUS.

Jo, ik hebb de beiden Sassen tolihrt, Harm un Jannis. To wür Harm een annern Kirl, kannk di seggen! Verwogen man eenmol, to dull kunnt em ne wardn. Dorbi vergneugt. Un lachen kunn de Jung, dat mi de Klüten mitünner innen Hals steeken bleben sünd. Un dorbi een Fischermann, Cili! He is de beste Knecht wesen, den ik jees hatt hebb.

CILI.
Noch beter as Jannis?
PAULUS.

Jannis wür geruhig un stur, du kunnst di up em verloten as up den Heben, ober mit Harm wür dat doch noch een anner Fischen, Cili. De reet di dat Schipp [105] meist ut de Hannen, Gotts den Dünner! De harr Lust to de Fohrt, dat wür dat Scheune an em. Son Kirls möt an Burd wesen, Cili Cohrs!

CILI.
De teht Wind un Fisch an, Paulus!
PAULUS.

Dot se ok, Cili! Diern, du harrst Jungdiern wesen müßt as ik Junggast wür! Verdori, dat is een anner Taß Tee mit di, as mit de annern Wieber, de bi jeder Gelegenheit rümjault un vör Wehdog ne weet, neem se hinpetten schöt.

CILI
swiggt.
PAULUS.

Un son Gast as Harm mütt sik van den Köm ünnerkriegen loten un inne Grabbel kommen! Dat is een Schann wiert! Cili Cohrs, ik gläuf, du hest dor ok mit Schuld an!

CILI.
Ik? Bedink dien Wurt, Paulus.
PAULUS.
Dat is bedacht. Se seggt dat veel.
CILI.
Wat seggt se?
[106]
PAULUS.

Se seggt, he is dat Drinken anfungen, as du em ne mihr hebben wullst, as du Jannis ton Brögam nohmen hest.

CILI.
Denn will ik di seggen, wat dat utkommen is, Paulus. Up Musik würt. Ik harr all lang up Harm teuft.
PAULUS.
Wür he dien Brögam?
CILI.

Jo. Un he keem un keem ne. Toletzt duk he up un harrn poor bi sik, de vannen Mariner free kommen würn. De dree moken gliek hüshogen Larm. As Harm mi seh, scheut he up mi dol. Ik schull mi innen Sool bi jüm annen Disch setten. Paulus, dat is keen Mod bi uns! Ik wull mi van de annern Dierns nix utlachen loten un güng ne hin. He wör argerlich un kreuger sik een an, süng un gröhl, dat ik mi för em schomen müß. Toletzt keem he andümpelt: ik schull mit em danzen! Ne, sä ik. He fot mi annen Arm an un wull mi innen Sool tehn, ik reet mi los un leep weg. He mi no, – to keem Jannis dortwüschen, schick em an Burd un bröch mi no Hus. Annern Dag lur ik: Harm keem ne. Sünndogs wür he wedder up Musik un ik ok. Wi keeken uns an, ober wi güngen ne een non annern hin. Ik kunnt ne, Paulus, he harrt müßt! Den [107] ganzen Obend hett he ne mit mi danzt. As ik no Hus wull, keem he buten an, ober to wür ik dull un hok gau Jannis in. So sünd wi uteneen kommen, Paulus, un as de gode Jannis mi frogen dä, much un kunn ik ne Ne seggen. Hebb ik nu de Schuld, Paulus?

PAULUS.

Du kannst ne gegen dien Natur, Cili Cohrs, ans much ik seggen: du hest de Schuld. Uns Junggäst hebbt all mol een Brand, dorüm brukt een doch ne gliek kondimmt to wardn. Nu du mi dat seggt hest, weet ik gewiß, dat he dat Drinken üm dienhalben anfungen is, Cili Cohrs.

CILI
kiekt dol.
PAULUS.

Jannis hett uns dor ne veel van sehn loten, ober nu ist rein ut mit Harm, he ligt de ganzen Dog inne Schink. Un dorbi kunn he sien Cili nu doch kriegen.

CILI
springt up.
Wat seggst du dor?
PAULUS.

Nix, ik grübel bloß. Ik gläuf, de letzt Reis steiht em vörn Harten. Dor kann he ne ober weg kommen. He mütt beus wat beleewt hebben up See.

[108]
CILI.
Hett he di dat seggt?
PAULUS.

Ne, dor snackt he keeneenmol van. Ik weet ober, dat is stur wesen. Siem Wulf seggt, he hett son Wedder up See noch ne beleewt. Un as se ober Burd kommen würn, Jannis un de Jung, hett Harm noch dree Dog un dree Nachten alleen up See dreben. Wat dat för Dog un Nachten wesen sünd, mag uns Herrgott weeten.

CILI.
Ist wohr, wat se snackt? Is sien Hoor gries dorvan worden?
PAULUS.

Dat kann ik ne seggen, is woll Snackeree. Ik meen, he is all linger so gries wesen Ober ik gläuf, he is bang worden vör de See, ans ward ik ne ut em klook. Harr he ans batz ut dat Fohrtüch rutloopen? Vandog wullk em mit an Burd hebben, wull em wat vörsnacken; meenst, he wür mittokriegen? Ne in Goden un ne mit Gewalt! Mit Hannen un Feut hett he sik wehrt.

CILI.
Dat gift doch ne bin Fischermann, Paulus, bang wardn för de See?
PAULUS.

Doch, dat hebbt wi all mit hatt. Wat Harm Saß [109] ober to düsse Krankheit kummt, dat weet ik ne. Dach jümmer, he schull wedder vernünftig wardn, ober nu gläuf ik dor ne mir an, Cili. Möt doch sehn, dat wie een annern Schipper upgobelt oder dat wi dat Fohrtüch verkäupt.

CILI
steiht up.

Ne, Paulus, hür mol to, geef dat mol no, lot dat Seuken mol wesen. Lot mi mol annen Törn kommen, hürst?

PAULUS.
Di? Un wat wullt du moken, Cili Cohrs?
CILI
will lachen.

Mi een Büx antrecken un sülben mit den Kutter los, dat ne, Paulus. Ik hebb jo keen Schipperpotent, ans dä ikt vullicht.

PAULUS.
Ik tro di dat to, Cili, weeß du dat? Ut di harr eegentlich een Jungen wardn müßt.
CILI.

Gunnacht, Paulus. Kiek morgen mol wedder in, wenn du den Diek langs geihst. Vullicht kann ik di denn all mihr seggen. Ober du leß de Hannen dor so lang van af, hürst?

PAULUS
schüttkuppt.

Ik ward wedder mol ne ut di leeg, Cili Cohrs. [110] Gunnacht, lütt Diern! Geiht weg, brummelt. Nimm man bloß keen Fischermann wedder, dat is keen Geschäft mihr.

CILI.
Wat seggst du, Paulus?
PAULUS
hart.
Nimm man keen Fischermann wedder, Cili Cohrs! Geiht gau rut.

8. Auftritt

8. Uptritt.

Cili alleen.

CILI
löppt unruhig hin und her, denn geiht se not Finster hin, tüht de Vorhingen trügg, mokt dat Finster open un kiekt inne Nacht rin; se hürt; as allens still bliwt, röppt se.
Harm Saß! Still. De Moon schient ehr int Gesicht. Harm Saß! Wedder allens still. Harm!
HARM
buten; röppt heesch.
Wat schall ik?
CILI.
Kumm mol rin, Harm Saß!
HARM
buten.
Dat kann ik ne, Cili Cohrs!
[111]
CILI.
Du müß kommen, Harm Saß! Mokt dat Finster wedder to.

9. Auftritt

9. Uptritt.

Cili un Harm.

HARM
bliwt an de Dör stohn.
CILI
no een Tiedlang, benohmen.
Harm Saß, stoh dor ne so as son armen Sünner, hürst! Kumm int Licht rin!
HARM
schüttkuppt.
Wat wullt du van mi?
CILI
geruhig.

Dor magst du noch no frogen? Dien Bruer kummt di up See ober Burd mit den Kock, du kummst alleen wedder un geihst ne mol no dien Bruer sien Froo hin, seggst ehr keen Wurt, un üm dien Schipp quälst di ok ne mihr? Bewt. Wat hett dat to bedüden, Harm Saß, dor verklor di hier mol ober! Ik will dat weeten.

HARM
dreiht sik üm.
Kiek mi ne an! Do dat ne!
CILI
trurig.

Wat büst du gries worden, Harm, wat büst du [112] gries worden! Ik hebbt ne gläuben wullt, nu seh ik, dat dat wohr is.

HARM.
Kiek mi ne an, Cili Cohrs, kiek mi ne an! Ik bün dat ne wiert.
CILI.

Dat geef mol een Harm Saß, de kunn lachen as keen annern Gast annen Diek, un ik dach, de bi den wür, de lach sien ganz Leben un harr söben Sünndog de Week! Woneem d e Harm Saß woll bleben is? – – Harm, kumm int Licht rin, ik kann dat ne sehn, dat du dor inne Eck steihst as son Reisen.

HARM.
Lot mi, Cili Cohrs, lot mi! Ik hebb nix mihr int Licht to seuken.
CILI
geiht neuger.
Wat hest du, Harm, wat is dat? Segg mi dat doch Harm!
HARM.
Ne, ne, ne, ne, ik dot ne!
CILI
leggt em de Hand up de Schuller.
Segg mi dat, Harm, to, segg mi dat!
HARM
sleit de Hannen vört Gesicht.
[113]
CILI.
Harm, Harm, wat hest du?
HARM.

Goh weg, Cili, goh weg! Kiek mi ne an, kiek mi ne an! Cili, ik hebb jo doch de Schuld, dat Jannis un de Jung verdrunken sünd! Ik hebb de Schuld! Ik hebb jüm verdrinken loten!

CILI.
Wat, wat?
HARM.
Wullt hebb ik dat ne, dat se verdrinken schulln, ober ik hebb de Schuld dorto. Sackt uppen Stohl.
CILI.
Dat is ne wohr, Harm, dat kann ne wohr wesen, du lügst! Dat kann ne wesen!
HARM.

Ik wull, du spreukst wohr! Ik hebb de Schuld, Cili, ik ganz alleen, un Jannis wür jümmer so god mit mi!

CILI.
Du hest em ober Burd stött, du Mörder!
HARM.

Ne, Cili Cohrs, dat is ne wohr. Ober Burd hebb ik Jannis ne stött, dat weet Gott innen Heben. Wi [114] hebbt een grote See ober kreegen, un de hett Jannis un den Jungen mitnohmen.

CILI.
Di ne, Harm Saß?
HARM
swiggt.
CILI.
Worüm hett se di ne mitnohmen?
HARM.

Ik bün binnen wesen ... ik will di dat seggen ... ik wür dun un kunn mi ne up de Been holen. To harr Jannis mi dol schickt.

CILI.

Oh du Strund du, jo, dat gläuf ik! Du Strund! De Blitz müß di dropen, dat du di bi son swor Wedder besopen hest!

HARM.

To wür dat Wedder noch ne so slecht. Den groten Störm hebb ik ierst noher kreegen. As ik dat Ropen hür, wull ik an Deck un wull hilpen, ober ik harr ierst gor keen Macht un kunn de Kapp ne open kriegen, ik wür to dun! Un as ik toletzt an Deck stünn, dreben de beiden all achtern Kutter! »Smiet doch den Korkring her un krieg dat Schipp doch rüm!« reep Jannis jümmer wedder. Ober ik kunn den Krink ne wiet nog smieten, un den Kutter kunn ik ok ne [115] so gau rümkriegen. Wenn ik nüchtern wesen harr, harr ik Jannis gewiß bargen kunnt, so lang hett he sik noch boben holen. Ik bün sien Mörder, ik hebb Schuld an sien Dod! So, nu weeß du dat, Cili Cohrs! He sleit de Hannen vört Gesicht un reugt sik ne.

CILI.
Mörder du! Geiht inne Slopkommer rin un kummt no een Tiedlang wedder rut. Worüm würst du dun?
HARM.

Ik harr Striet mit Jannis hatt, ober ik harr de Schuld. Steiht up. So, nu weeß du, wat dat mit mi up sik hett, ik hebb di dat nu seggt! Gunnacht, Cili Cohrs!

CILI.
Harm Saß!
HARM
dreiht sik in de Dör üm.
Wat schall ik nu noch?
CILI.
Woneem wullt du no to?
HARM.

Ik goh ut de Wilt, Cili Cohrs, ik mag ne mihr leben. Ik wull di dat bloß noch ierst seggen, dat ik de Schuld hebb, dorüm ik jümmer hier innen Binnendiek stohn! Nu will ik to Woter gohn, Cili.

[116]
CILI.

Stopp, Harm Saß, de Weg is verkihrt. To Woter gohn un dormit af? To Woter schaß un müß du gohn, ober ne so as du wullt! Grot. Du müß mit den Kutter no See hin, Harm Saß, dat is dien Weg!

HARM.
Wat seggst du dor?
CILI.
Du müß mit unsen Kutter no See hin!
HARM.
Ne!
CILI.
Du müß för mi un mien Jungen no See hin, Harm Saß!
HARM.
Dat kann ik ne! Ik goh ne wedder up dat Schipp rup, un no See goh ik ok ne wedder.
CILI.
Büst du bang worden vört Woter, as Paulus meent?
HARM.
Ne, dat ne! Ober een Mörder as ik kann ne mihr no See hin fohren.
CILI.

Du büst keen Mörder, Harm Saß. Un vullicht[117] hest du de Schuld ok ne ganz alleen. Du hest di swor vergohn, so swor, as sik man een Minsch vergohn kann, ober du büst keen Mörder! Wullt di nu noch mihr vergohn, wullt wieter swiern un de Sassen de grötste Schann moken, oder wullt god moken, wat du dohn hest?

HARM.
Dat is ne wedder god to moken, Cili! Jannis kummt ne wedder.
CILI.

Ne, den holst du ne wedder. Ober een Del müß du können: dat Drinken nogeben un för mi un mien Jungen no See hin fohren.

HARM.
Ik kann ne wedder an Burd, Cili Cohrs. De Dode steiht ant Ruer un stött mi trügg.
CILI.

Neem een Lebennigen steiht, dor kann keen Doden mihr stohn. Wenn du för uns an Burd geihst, denn steiht Jannis Saß di ne inne Weg.

HARM.
Mi groot vör dat Schipp.
CILI.

Du müß dor ober doch wedder mit no See hin, Harm Saß, dat hilpt di all nix. Annern Weg gift dat ne för di, wenn du een Minsch blieben wullt.

[118]
HARM.
Keen rekent mi noch to de Minschen?
CILI.
Ik, Harm Saß!
HARM.
Cili, Cili, is dat wohr? Nu du allens weeß, kannst du mi noch ankieken!
CILI
kiekt em grot an.
HARM.
Cili!
CILI.
Jo, Harm Saß, dat seggt di Cili Cohrs!
HARM.
Wenn ik dat kunn, Cili? Ober ik bün all to wiet kommen.
CILI.

Is ne wohr, Harm! Wenn du wullt, denn kannst du dat noch! Een Fischermann as du, Harm Saß! Dink an de Dog alleen innen Störm! Un de ol Paulus seggt, du büst de beste Knecht wesen, den he jees an Burd hatt hett.

HARM.
Hett Paulus dat seggt? Jo, freuher! Nu snackt he anners, wat?
[119]
CILI.

Lot em snacken, wat he will, dat hett hier all nix to seggen! Reckt em de Hand hin. Harm, wullt du för mi un mien Jungen no See hin? Harm?

HARM
mokt sik grot.

Jo, Cili Cohrs, ik will dat! Ik will wedder no See hin! Uns Schipp schall ne verrotten, un du schaß ne verhungern! Un ik will anners wardn, dat loof ik di hier, Cili! Du hest mi so deep sacken loten, Cili Cohrs, as du Jannis nohmen hest, du hilpst mi nu wedder in de Heucht.

CILI.
Harm!
HARM.

Jo, Cili, ik seh: up de Ort kann ik noch leben! Ik will för di un dien Jungen no See hin un för di fischen. Ik will dat, Cili!

CILI.
Büst doch noch Harm Saß, wenn ok ne mihr lachen kannst.
HARM.
Ik will vannacht all an Burd slopen, Cili, nu bün ik ne mihr bang up uns Schipp.
CILI.
Gode Nacht, Harm Saß.
[120]
HARM.

Morgen segg ik Paulus Bescheed, Cili, un denn meet ik mi Lüd, un denn geiht no See. Cili, un ik will den ganzen Winter un dat ganze, anner Johr butenlands fohren, no de Hoof un up de Wesser, will ne schrieben un nix, Cili, bloß Gild will ik di schicken. Un wenn ik denn wedder komm, denn schaß du seggen, wat ik anners worden bün oder ne.

CILI.
Schrief mol, Harm, dat ik weet, neem du büst, un wat di dat geiht up See, hürst?
HARM.
Jo, ik schrief mol.
CILI.

Un denn bliew ne so lang weg, Harm, ne bit ton Harwst! Kumm to Sommer wedder, hürst? Sinnig. Wennt denn scheun Wedder is, goh ik vullicht mol mit no See. Oder nimmst mi ne mit, Harm?

HARM.
Doch, kannst mit!
CILI.

Jannis much ik dat jümmers ne seggen, ik wür bang, he lach mi wat ut. Lacht half. Du Harm, de ole Eggert wür ierst hier, de will giern mit no See, un he seggt, du hest em dat versproken.

[121]
HARM.

Jo, dat is wohr! Ober nu hett de Störm up See dat Seggen, un dat is keen Gelegenheit för Burknechten buten. Anner Johr inne Schullentied kann he mol as Speelvogel mit. Ober nu ne: nu geiht dat up de Eusters dol!

CILI.
Austern wullt du fischen? Ik jog di in de Störms rin, Harm!
HARM.

Dat will ik so, Cili, dat mütt so wesen! Bliew ik düssen Winter up See, denn hett uns Herrgott dat so wullt.

CILI.
Bliew ne, Harm!
HARM.
Worum schall ik ne blieben, Cili?
CILI.
Du hest noch een Leben vör di, Harm Saß! Un ik ok noch!
HARM.
Cili, wat heet dat?
CILI.
Wi hebbt noch een Leben vör uns, wi beiden, wenn du wedderkummst.
[122]
HARM.
Wi beiden?
CILI.
Wi beiden, Harm! Ik hebb ok wat godtomoken.
HARM.
Cili, nu verstoh ik di ierst! Jo, nu kann ik för di no See hin!
CILI.
Bliew ne, Harm!
HARM.
Ik komm wedder, Cili, dat weet ik för gewiß ... Cili?
CILI.
Jo?
HARM.
Lot mi den Jungen mol sehn.
CILI
nimmt de Lamp vannen Disch un lücht in de Slopkommer rin.
HARM.
Gunnacht, Cili, ik will an Burd, dat Woter fallt all.
CILI
gift em de Hand.
Gunnacht, Harm! Een kiekt den annern an, denn geiht Harm sinnig rut.

10. Auftritt

[123] 10. Uptritt.

Cili alleen.

CILI
kiekt no de Dör, denn mokt se dat Finster open un röppt sinnig.
Harm!
HARM
buten.
Cili?
CILI.
Gunnacht, Harm!
HARM
buten.
Gunnacht, Cili.
– Legg Törn –

Der annotierte Datenbestand der Digitalen Bibliothek inklusive Metadaten sowie davon einzeln zugängliche Teile sind eine Abwandlung des Datenbestandes von www.editura.de durch TextGrid und werden unter der Lizenz Creative Commons Namensnennung 3.0 Deutschland Lizenz (by-Nennung TextGrid, www.editura.de) veröffentlicht. Die Lizenz bezieht sich nicht auf die der Annotation zu Grunde liegenden allgemeinfreien Texte (Siehe auch Punkt 2 der Lizenzbestimmungen).

Lizenzvertrag

Eine vereinfachte Zusammenfassung des rechtsverbindlichen Lizenzvertrages in allgemeinverständlicher Sprache

Hinweise zur Lizenz und zur Digitalen Bibliothek


Zitationsvorschlag für dieses Objekt
TextGrid Repository (2012). Fock, Gorch. Drama. Cili Cohrs. Cili Cohrs. Digitale Bibliothek. TextGrid. https://hdl.handle.net/11858/00-1734-0000-0002-AE27-5